Wat
verwag ons van die Here? Wat glo ons kan Hy vermag, en waartoe is Hy
in staat? Ons glo so dikwels dat ons God so onmagtig is. Glo jy in
wonderwerke? Glo jy dat God nog die bonatuurlike kan doen? Meer as
wat jy kan bid of dink? Is dit nie so dat ons vir God dikwels
verklein tot ons vlak, en selfs sovêr gaan om onsself en ons
vermoëns bo Hom stel? Ek weet nie wat jou huidige omstandighede is
nie, dalk gaan dit op die oomblik swaar met jou, en dalk is die lig
in die tonnel maar flouerig. Maar is dit nie dalk omdat ons nie
regtig ten volle op die Here vertrou nie? Natuurlik kom daar swaar
tye in ons lewens en natuurlik is alles nie altyd maanskyn en rose
nie, en dalk is jy tans in 'n drukgang in jou lewe. Dan is dit
moeilik om God te vertrou vir beter dae en om regtig geduldig te
wees. Maar waartoe dink ons is die Here regtig in staat? Dalk is jy
een van dié wat 'n kragtige getuienis het oor hierdie saak, om te
kan sê dat die Here meer en beter voorsien het as wat jy ooit kan
dink. Dat jou beker vandag oorloop. Baie dikwels verstaan ons nie
die bedoeling van swaarkry nie, maar ek dink elkeen kan op een of
ander manier getuig van beter dae.
2 Kon 4 : 1 - 7
1 'n Vrou van 'n profeet het haar nood by Elisa kom kla: "My man
is dood U weet self dat hy die Here gedien het. Nou het die
skuldeiser gekom om my twee seuns te vat en hulle sy slawe te maak."
2 Elisa het vir haar gesê: "Ek sal jou help. Sê vir my: wat het jy
in jou huis?" Sy het geantwoord: "Ek het niks in die huis nie
behalwe 'n erde kannetjie olie."
3 Hy het toe gesê: "Gaan leen nou by al jou bure leë kruike, en sorg
dat jy nie te min leen nie.
4 Dan gaan jy in jou huis in, maak die deur agter jou en jou seuns
toe, en gooi elkeen van hierdie kruike vol olie. Soos elkeen vol
word, moet jy hom wegpak."
5 Sy is van hom af weg. Sy het die deur agter haar en haar seuns
toegemaak. Soos hulle die kruike na haar toe aangedra het, het sy
hulle volgemaak.
6 Toe die kruike vol was, sê sy vir een van haar seuns: "Bring vir
my nog 'n kruik." Maar hy het gesê: "Daar is nie meer 'n kruik oor
nie." Toe het daar nie
7 meer olie uit die kannetjie gekom nie. Sy het by die man van God
aangekom en dit vir hom vertel. Hy het gesê: "Gaan verkoop die olie
en betaal jou skuld. Jy en jou seuns kan dan leef van wat oorbly."
Wat 'n kosbare verhaal van hoop. Kom ons breek
hierdie verhaal oop en kyk hoe dit dalk met ons lewens vergelyk.
Die weduwee begin deur vir Elisa te vertel dat sy
swaar kry as gevolg van omstandighede. Haar man is dood en daar is
slegte omstandighede. Net soos wat ons vandag ook ervaar. Mense
verloor hulle werk, of hulle gesondheid, of 'n lewensmaat en dit
gaan sleg. Dit gebeur ook met goeie eerbare mense. Vers 1 sê, "U
weet self dat Hy die Here gedien het". Slegte goed gebeur met goeie
mense. Dan sê Elisa "Ek sal jou help, wat het jy in jou huis? En sy
sê "Ek het net 'n erde kannetjie vol olie". Ek wil hierdie bietjie
olie vergelyk met die vermoëns wat die Here vir ons gee. Wat het ons
wat ons kan gebruik in swaar tye. Sy kon sê "Ek het niks nie". Maar
die Here sien dikwels meer in ons "niks" as wat ons kan dink. Ons
sien onsself dikwels so nutteloos voor die Here, of dalk is dit ook
maar net ons verskoning om te sê, ek is nutteloos. Ek kan nie, ek
het niks, en dan gebeur daar ook niks.
Al sê die Here Hy sal vir ons sorg, verwag Hy darem
ook van ons alles wat ons kan doen of gee. Ons kan nie net passief
raak en terugsit nie. Die weduwee bied dit aan wat sy het. Wat bied
ons aan?
En hier kom die wonderwerk nou: Elisa beveel haar om
soveel kruike as moontlik bymekaar te kry. Die toets vir my en jou
is, hoeveel kruike sou ons bring? Want jy sien, toe die olie begin
loop, toe is dit meer as wat die kruike kan hou. Vir hoeveel seën
vertrou ons regtig die Here? Moet asseblief nie seën meet aan die
materiële nie, want dis nie waarna hier verwys word nie. Want jy
sien, toe hierdie vrou se kruike vol was, moes sy steeds eers al die
skuld betaal, en dit wat oorbly, het haar penarie verlig. Hulle kon
toe daarvan leef. "Jy en jou seuns kan dan leef van wat oorbly".
Daar word nie geïnsinueer dat sy nou weelderig kon leef nie, sy het
wel genoeg gehad om te oorleef.
Maar tog was daar toets vir hoeveel sy die Here
vertrou het. Ek is seker dat 'n klein kruikie groter as 'n erde
kannetjie was, maar haar vertroue het gemaak dat sy baie kruike gaan
leen het - meer as wat logies is en sin maak. Ek twyfel of haar
bedoeling daarmee enigsins met gulsigheid gepaard gegaan het. Sy het
vir die Here vir genoeg vertrou. Ons glo net nie altyd dat die Here
groter as ons omstandighede is nie. Ons gebrek aan geloof maak dat
ons soms meer seën verbeur as wat ons kry. Hiermee saam gaan
dankbaarheid. Dankbaarheid maak dat ons die erde kannetjie raaksien
en dit mobiliseer ons gewoonlik.
Luk 11 : 9 - 13
9 "Ek sê vir julle: Vra, en vir julle sal gegee word. Soek, en
julle sal kry. Klop, en vir julle sal oopgemaak word.
10 Elkeen wat vra, ontvang, en elkeen wat soek, kry; en vir elkeen
wat klop, sal oopgemaak word.
11 Is daar 'n pa onder julle wat as sy seun vir hom 'n vis vra, vir
hom 'n slang sal gee in plaas van die vis?
12 Of as hy 'n eier vra, vir hom 'n skerpioen sal gee?
13 As julle wat sleg is, dan weet om vir julle kinders goeie dinge
te gee - die Vader in die hemel nog baie meer! Hy sal die Heilige
Gees gee vir dié wat vra."
Die Here wil vir ons gee wat ons nodig het. Is dit
nie soms hebsug en gulsigheid wat maak dat die Here se versorging
nie meer goed genoeg vir ons is nie?
In 1 Kon 17 lees ons van nog 'n weduwee. Elia vra
vir haar vir 'n bietjie water en 'n stukkie brood en sy sê "Ek
het niks nie, ek gaan vir my en my seuntjie iets vat om te eet, en
dan moet ons maar doodgaan". Dan sê Elia "So sê die Here die
God van Israel: Die meel in die kruik sal nie opraak nie, en die
olie in die kan sal nie minder word nie, totdat die Here laat reën
het op die land".
Daar kom swaar tye, niemand van ons is daarvan
gevrywaar nie. Die reën sál weer kom, die swaar sal verbygaan. Die
vraag is nie of dit weer sal beter gaan nie, want dit sal. Die vraag
is, kan ons genoeg vertroue in die Here stel? As jy dalk tans in
hierdie drukgang is, kan woorde van mense maar leeg wees. Maar die
Here se "track record" staan vas. Hy bly 'n getroue God. Hy kom Sy
beloftes na.
Kom ons doen ALLES wat ons kan en moet doen, span al
jou vermoëns in in swaar tye, en daar waar jy nie meer kan nie,
vertrou op die Here.
Ek los jou met hierdie gedagte:
"You'll never know God is all you need, until He is all you've got".
|