Matt 13:18-23
"Luister julle dan na wat die gelykenis van die saaier beteken: Die Bose kom by elkeen wat die woord van die koninkryk hoor maar dit nie verstaan nie, en vat dan weg wat in sy hart gesaai is. Dit is hy by wie daar op die pad gesaai is. Die man weer by wie daar op die klipbanke gesaai is, is hy wat die woord hoor en dit dadelik met blydskap aanneem. Hy laat dit egter nie by hom wortel skiet nie, en hy hou nie lank uit nie. As hy ter wille van die woord verdruk en vervolg word, word hy gou afvallig. Die man by wie daar tussen die onkruid gesaai is, is hy wat die woord hoor, maar die bekommernis van die lewe en die verleidelikheid van rykdom verstik die woord, en dit bly sonder vrug. Die man by wie daar op goeie grond gesaai is, is hy wat die woord hoor en dit verstaan. Hy dra inderdaad vrug en lewer `n oes: soms honderdvoudig, soms sestigvoudig, soms dertigvoudig."  

Die welbekende gelykenis van die saaier: die saad val op die pad, tussen die onkruid, op die klipbanke en dan uiteindelik in goeie grond – daar ontkiem die saad, begin groei en dra uiteindelik goeie vrug … dertig maal, sestig maal en honderdvoudig. Kom ons kyk bietjie na saad, voordat ons kyk na vrug dra. 

Saad is `n ongelooflike ding! Druk hom in die grond, en hy groei. Of dit nou goeie saad of onkruid is. Onkruid groei natuurlik net makliker en vinniger. Die grond het hierdie bonatuurlike eienskap om saad se buitenste doppie af te breek, sodat dit ontkiem en begin groei. Vat `n hand vol grond, en jy sal nooit sê dat daardie klomp sandkorrels hierdie vermoë het nie. Watter wonderlike kwaliteite lê in daardie hand vol grond opgesluit? Selfs in woestynsand – as daar net `n bietjie vog is, groei daar iets. 

Nou, kom ons dink `n bietjie: waarvan is ek en jy gemaak? Wat sê Gen 2:7? “Toe het die Here God uit die stof van die aarde die mens gemaak …”. Dit is heeltemal korrek bewys deur die wetenskap. Stof tot stof. Dus is ek en jy `n stuk aarde (grond). Die aarde “leen” as’t ware vir ons die atome, molekules en selle. Ons het dit vir miskien so 80 jaar , en dan wil die aarde dit weer “terughê”. In daardie 80 jaar sal hierdie stuk “wandelende aarde” ook enige saad groei wat daarin geplant word. Goeie EN slegte saad. Maar … miskien sal die slegte saad makliker groei! 

Ons word gevorm deur die saad wat ons in ons lewens toelaat, en so mettertyd, word ons bome (wat hopelik by die lewende waters geplant is!), wat uiteindelik vrug dra … dertig, sestig of honderdvoudig. En soms is dit net slegte vrugte, of dalk selfs glad nie vrugte nie. Dit hang af van hoe goed jou grond is, maar ook hoe, en deur wie dit gevoed word. Nogal interessant dat die Here vir hierdie stuk wandelende aarde die keuse gee hoeveel, en of hy vrug dra. 

Wat se saad is in jou lewe? Onthou dat `n doringboom se saad nie appels kan oplewer nie. Dis `n natuurwet wat deur niemand verander kan word nie. 

Die gelykenis van die saaier sê dat die saaier saai. Hy sien tog seker waar die saad val, of hoe? Hy kan mos sien as van die saad op die klipbanke val, of op die pad? Maar … hy saai nogtans.  Hoe lyk ons lewensgrond waarin die saad kan val? Is dit miskien `n klip-hart, waar die saad nie kan ontkiem en groei nie, waar die boom geen vrugte kan dra nie? Laat ons dalk `n klomp onkruid in ons harte toe, sál dit uiteindelik die goeie saad verdring. Val dit op die harde pad in ons lewens, pik die voëls dit op. Iemand kom saai die saad in ons lewens, en ander kom vee dit weg … doemprofete, vals leraars, verkeerde invloede – voëls pik dit op. Maar, is ons lewens voorbereide, goeie, sagte grond, sal die saad groei en die lieflikste, sterkste bome word wat vrug dra. Goeie saad in goeie grond, bring goeie vrug. 

Paulus sê in 1 Kor 3:6: “Ek het geplant, Apollos het natgegooi, maar dit is God wat laat groei het”. Die een verkondig die Evangelie, `n ander een versorg die klein plantjie, maar dis net God wat die groei teweegbring. Dan kom daar eintlik vir ons `n opdrag: dra honderdvoudig vrug! Ons het goeie saad gekry, God het dit laat groei … kom daar enige vrug van? 

Wat  beteken dit om goeie vrug te dra? Om dit wat jy ontvang het terug te gee in God se Koninkryk. Kan jy sien dat `n goeie vrug weer goeie saad bevat? Kan jy sien dat goeie vrugte voedend en heilsaam is vir ander? Besef jy dat die boom absoluut niks met sy eie vrugte kan doen nie? Kan jy sien dat die boom nie kan teer op sy eie vrugte nie? Verstaan jy dat vrugte wat nie tot ander se voordeel gebruik word nie, sy voedingswaarde verloor as dit op die grond val en opvrot? En nog meer … as God nie die voedings werk doen nie, word die vrugte vals vrugte. Dis soos iemand wat honger in die veld stap en in die verte `n wonderlike lemoenboom sien. Soos hy nader kom sien hy hoe die lemoene helder oranje aan die boom hang – groot en sappig op die oog af. Hy begin al die soet in sy mond proe, kan nie wag om te eet nie. Met `n dringende drafstappie kom hy uiteindelik by die boom, steek sy hand uit en pluk. Dan, met `n skok voel hy hoe lig die lemoen is ... dis heeltemal leeg. Dan besef hy dit is net een van daardie plastiek lemoene wat Ouma altyd in `n bak op die eetkamertafel gehad het. Nutteloos, leeg, vals. Dra ons nie dalk sulke vrugte nie? 

Gal 5:22-23 Die vrug van die Gees, daarteenoor, is liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelikheid, goedhartigheid, getrouheid, nederigheid en selfbeheersing. Teen sulke dinge het die wet niks nie. 

Hier is nege elemente wat Paulus noem van vrug dra, en dit is almal sigbaar, en almal op ons medemens gerig. Niks van hierdie vrugte is vir die boom self bedoel nie. Almal is tot voordeel van ander. As ons hierdie vrug dra, is ons besig om aan te gee na ander. Dan is ons besig om saad te plant in ander se lewens, lewens waar die Here reeds die grond voorberei het. Ander mense wat ook vatbaar is vir onkruid, maar smag na goeie saad. Ander mense wat dan deur God aangeraak word, sodat dié saad kan groei en vrug kan voortbring – honderd maal, sestig maal of dertig maal.  As ek en jy dit NIE doen nie, sal daardie stukkie wandelende grond waarskynlik onkruid dra … met verskriklike gevolge vir sy of haar familie, kollegas, vriendekring, kinders, ens. 

Hoe weet mense watse vrug ons dra? Meestal deur ons te hoor, ons aksies en dade te sien, en ons gedrag in die algemeen te sien. Gal 5:25: “Ons lewe deur die Gees, laat die Gees ook nou ons gedrag bepaal”. 

Die vrug van ons lewe kan:

• Vrot word en op die grond val. Dis wanneer ons weg van die Een beweeg wat die groei laat plaasvind. Daardie voedingswaarde is vir ewig daarmee heen.

• Baie goed lyk, maar vals vrugte wees – leeg, lig en nutteloos. Dis wanneer ons die regte klanke maak, selektief korrek optree, maar geen inhoud het nie. Eintlik `n baie slegter scenario as die vrot vrugte… want dit laat mense struikel.

• Goeie vrug wees. Voedend, heilsaam, tot voordeel van ander. Ja, ons is sondige mense, maar as wedergeborenes kan ons dalk `n kolletjie op die skil hê, maar binne volmaak en heilsaam wees; die saad wat daarbinne opgesluit is, kan `n groot verskil maak.  Kom ek vra jou só: hoeveel pitte is in `n appel? Miskien so 6 tot 8. Maar hoeveel appels is in `n pit? Dit kan nie eens getel word nie. So, ons aksies kan miljoene vrot appels voortbring of miljoene goeies.

God het goeie saad in jou geplant, my vriend. God laat dit groei. Mag jy goeie vrug dra – eenhonderd maal.